مهمترین اهداف سیاستهای کلان اقتصادی بطور اعم و سیاستهای پولی، ثبات
قیمتها، رشد اقتصادی و سطح مطلوب اشتغال است. از آنجایی که دستیابی به
اهداف نهایی بطور مستقیم برای سیاستگذاران قابل حصول نمی باشد، لذا معرفی
اهداف میانی و ابزار های متناسب ضرورت دارد. در مورد سیاست پولی مساله
انتخاب هدف میانی غالباً در انتخاب بین کنترل نرخ سود و عرضه پول خلاصه
میشود. در ایران با پیروی از سیاست پولی مبتنی بر کنترل کلهای پولی، تلاش
میشود ضمن تامین نقدینگی مورد نیاز بخشهای تولیدی و سرمایهگذاری، از
انبساط پولی نامتناسب با اهداف نقدینگی و تورم مندرج در برنامههای توسعه
جلوگیری به عمل آید.